Afgelopen weekend begon het Tatasteel Chesstournament en ik besloot weer eens deel te nemen aan de weekendvierkampen. Ik kwam in een pittig groepje. Ik had met mijn 2274 wel de hoogste rating, maar er zaten er nog twee met 2200+ en ook nog een 2100-speler.
Ik speelde ze alle drie remise. Treed ik hiermee in de voetsporen van pa op zijn oude dag? Tevreden met een halfje en dan lekker naar de bar? Was het maar zo simpel. Ik had ze ook alle drie kunnen verliezen. Neem nou de eerste ronde. Opponent was Stefan Tabak, de laagste rating van ons groepje, en ik had nog wit ook!
Na mijn 36e zet stond het zo…
Om te janken toch? Als zwart bijvoorbeeld 36…h3 doet is het huilen met de pet op voor mij. Maar dat deed ie niet en ik overleefde dit eindspel!
Een dag later, tegen de Zweed Joel Eklund, leek het heel goed te gaan. Ik had zijn favoriete opening goed voorbereid en stond al snel beter met zwart. Echter, het verzilveren van het voordeel viel ook voor mij niet mee en ik slaagde er zelfs in om in het nadeel te komen. Gelukkig zagen mijn tegenstander en ik die mogelijkheid allebei pas toen we ’s avonds de partij aan onze computer te vreten gaven. Na 21 zetten stond het zo…
Wit deed 22.Dg4, mijn paard ging naar g7 en stond daar prima te verdedigen. Maar wat als wit hier 22.Pf3! had gespeeld? Dat ding staat op e5 een stuk beter dan op d2! Niet gezien gelukkig en een uurtje later was het remise.
De derde ronde tegen Tim Lammens was helemaal een drama. Ik overwoog na 14 zetten al om vol walging op te geven.
Ik had wit. Mijn pion op f4 hangt, maar hij dreigt ook Pb4, of Lc5 of La3. Allemaal even ellendig. Hoe beroerd kun je uit de opening komen met wit!! Na een half uur besloot ik toch maar niet op te geven, deed 15.a4 en gaf dus maar mijn pion op f4. En uit deze ellende peuterde ik ook nog een halfje! Sterker nog, ik kreeg nog een goede kans onderweg, een beetje vergelijkbaar met het gemiste Pf3 van Eklund, maar met een halfje mocht ik mijn handen heel stevig dichtknijpen.
Die drie halfjes leverden uiteindelijk een gedeelde tweede plaats op. Eklund had 2, Lammens had ook 1,5 en Tabak 1. Die gedeelde tweede plaats leverde een tegoed van 12,50 euro op, uit te geven bij de New in Chess-kraam. Voor 12,50 koop je vooral rommel. Ik herinner me maar één boek van 12,50 dat een beetje te pruimen is. Voor de liefhebber: er zijn nog exemplaren te koop!
Maar met enige contante bijbetaling legde ik beslag op “The Greatest Attacker in Chess” Een boek over Rashid Nezhmetdinov. Die kende ik maar van één partij en dat was deze…
Schitterend toch? Een boek van zowat 300 pagina’s vol aanvalspartijen! Wacht maar tot ik het uit heb. Dan veeg ik iedereen keihard van het bord! Ik ben nog lang geen remiseschuiver!
Be First to Comment