Na ruim 2 maanden mocht EPIV weer eens aan de bak. Wederom een uitwedstrijd in denksportcentrum Dijckzigt aan de boorstraat in Utrecht. Deze keer niet op dinsdag, maar op woensdag. Dat betekent een bezoek aan de rode loper waar we het tegen het eveneens 4e team op mochten nemen. Voor aanvang van de wedstrijd de nummer laatst tegen de nummer een-na-laatst, maar dat komt ook een beetje doordat beide teams nog maar 3 wedstrijden hadden gespeeld terwijl de rest er al 4 of 5 op heeft zitten.
Om 19 uur was iedereen, zoals afgesproken, aanwezig bij het eigen denksportcentrum. Met 2 auto’s gingen we naar Utrecht. Probleem is dat de Amsterdamse straatweg helemaal open ligt en dat het bereiken van de speellocatie wat lastig was. De Mike-mobiel kwam aan de verkeerde kant van het spoor uit en omdat de tunnel dicht zat voor auto’s werd besloten een paar minuutjes te lopen. Lammert probeerde de andere wagen voor de deur te parkeren, wat resulteerde in het volgende bericht van Jacob om 19:48: We zijn wat later we zijn verdwaald. Ondergetekende schreef de opstelling maar op en niet veel later kwamen de 2e helft van het team ook binnen gelopen.
De score werd geopend op bord 6 door Lammert en zijn tegenstander. Een solide partij waarin elkaar niet echt het vuur aan de schenen werd gelegd. Wat resulteerde was een remise na 22 zetten.
Daarnaast zat Camiel met wit te spelen. De welbekende London van Camiel zorgde ervoor dat er na 24 zetten een eindspel werd bereikt dat alle schijn heeft van een remise. De zwartspeler doet toch wat onnauwkeurige zetten en geeft met 30. … Tfe8 een pion weg vanwege een penning. Wit stond ineens beter en we konden Camiel er wel op vertrouwen dat hij dat zou omzetten naar punt. Dat deed hij ook en zo kwamen we op voorsprong.
Toen leek het een kwestie van tijd voordat Frank op bord 2 de marge zou verdubbelen. Na het Engels te beantwoorden met het Hollands werd de koningsvleugel dichtgeschoven. Op zet 19 kwam daar verandering in omdat zwart een stuk voor 2 pionnen offerde. Wit gaf een kwaliteit terug waardoor ook de computer de stelling van zwart enorm gaat waarderen. Wanneer wit alle stukken passief heeft staan voor het verdedigen van de koningsvleugel gooit zwart de damesvleugel open en gaat ten aanval. Zwart staat compleet gewonnen maar het dameoffer voor toren en loper gooit al het voordeel weg. Een paar zetten later wordt er via een dubbele aanval nog een toren geblunderd en gaat wit er alsnog met de winst vandoor. Weer gelijk…
Deze keer was Hans kopman. Hij begon verdienstelijk en na 15 zetten had hij een pionnetje te pakken. Daarna werd zijn spel wat minder, kreeg zwart een sterk paard op f4 en gaf Hans onbedoeld de pion weer terug. Vanwege zijn vertrouwen in de stellingen op de andere borden bood hij remise aan. Zijn tegenstander zal ook wel gedacht hebben dat er geen vuurwerk meer in zat en nam de remise aan.
Mike beklaagde zich op de terugweg. Niet alleen was het denksportcentrum net te koud, de WC niet al te best en het barretje te luidruchtig, ook zijn spel was niet om over te schrijven. Als ik het livebord moet geloven is hij meerdere malen door het oog van de naald gekropen om vervolgens de partij cadeau te krijgen. Compensatie voor de nederlaag op bord 2 zullen we maar zeggen.
En als laatste nog teamleider Jacob. Na 28 zetten geschuifel en ruilen van stukken kon Jacob met 29. Ta6 ten aanval trekken over open a-lijn. 32. … Tc8 was minder sterk vanaf de Utrechtse kant en zo kon Jacob erop en erover. Daarbij offerde hij een kwaliteit op e7 waarvan de kijkers thuis zich afvroegen wat het nut was. Welnu, Jacob pakte het paard op om te slaan en kwam er toen pas achter dat het gedekt stond. Hij probeerde nog een andere zet te spelen maar de voorzitter van de SGS gaf aan dat het volgens de regels zo is dat je een stuk van de tegenstander moet slaan als je het vastpakt. Geen man overboord, want het was de 2e zet van de computer. Jacob haalde wat pionnetjes op en toen alle stukken werden geruild gaf wit op. Ging het dan zo gemakkelijk? Nee, want Jacob stopte met noteren terwijl hij nog boven de 5 minuten zat. Na 6 zetten gaf zijn tegenstander aan dat hij de notatie bij moet werken. Het resulteerde in een niet zo’n blije Jacob tijdens en na de wedstrijd (ondanks zijn overwinning en die van het team). Als een boze Shrek maakte hij nog maar eens duidelijk er klaar mee te zijn en graag nooit meer terug te komen. Het goede nieuws is dat we dit seizoen er niet meer tegen hoeven. Van de resterende wedstrijden is de eerst volgende tegen denk en zet, wanneer we ze op Valentijnsdag ontvangen in ons eigen DSC.
One Comment
Welke Neef J adviseert 2…e5, Frank?