EP grijpt naast Europacup (en persoonlijke titels)

Van 2 tot 9 oktober vond dit jaar weer de Europacup plaats. De Europacup werd dit jaar niet in een of andere Oost-Europees vakantieland gehouden maar wat dichter bij huis, namelijk in Mayrhofen, midden in de Oostenrijkse alpen. Dat het toernooi wat dichter bij huis werd gehouden was te merken aan het aantal Nederlandse teams dat dit jaar meedeed – 6 in totaal – en En Passant was er dit jaar weer een van. Het team bestond uit Jan Willem, Henk, Richard, Robin, Dick en Jasper. Hetzelfde team als in 2019 naar Montenegro, met de wissel: Jasper voor Laurents.

Dag 1

Omdat Mayrhofen ”slechts” een kilometer of 950 van Bunschoten af ligt hoefde er dit jaar niet te worden gevlogen, maar konden we met de auto. Dick, zijn vrouw, en Calvin waren al op zaterdag vertrokken om een tussenstop in München te maken. De rest van de groep ging verdeeld over twee auto’s de volgende dag in een keer naar Mayrhofen. Na een rit van een uur of 10 kwamen Jasper en ik aan in het mooie Mayrhofen, Dick was die middag al gearriveerd en Jan Willem en de Vedders kwamen twee uur na ons, door een gebrek aan wifi tijdens het zoeken naar de snelste route. Daarna moest er snel gegeten worden, want de captain’s meeting begon om 21:30. We hadden besloten om na het eten met zijn alle naar de captain’s meeting te gaan. Hier kregen we toch wel wat respect voor wat Richard elk jaar heeft moeten doorstaan. Na een uur gewacht te hebben tot alle teams hun definitieve opstelling hadden doorgegeven, gingen we terug naar het hotel en de reisdag zat er op.

Dag 2: ronde 1

De eerste ronde van de Europacup wordt er altijd Zwitsers ingedeeld. Aangezien En Passant als 62^e van de 70 teams was geplaatst, betekende dit dat we ongeveer tegen de nummer 27 zouden moeten. Het werd Schachklub Absam uit Oostenrijk met één GM, drie IM’s en 2 FM’s, voor niemand een makkie dus.

De eerst ronde begon om 1 uur, of eigenlijk, hij had moeten beginnen om 1 uur, hij begon echter een minuut of 20 later. De security check was zo uitvoerig dat de 200+ schakers die buiten stonden, slechts met een paar per minuut naar binnen konden. Deze uitvoerige security was vermoedelijk veroorzaakt door het recente Carlsen-Niemann verhaal, diezelfde Carlsen, die iets achter ons in de rij stond, leek het allemaal wel te kunnen waarderen. Eenmaal aangekomen in de speelzaal verbaasden we ons nog even over de geel met bruine opvouw-borden waar we op mochten spelen, maar niet te lang want de ronde begon al bijna.

Richard was als eerste van het team klaar, een nul. Na een uur spelen had Richard een hopeloze stelling en hij had geen zin om daar nog een paar uur tegenaan te moeten kijken tegen een IM. Ook Henk en ik gingen er met een nul vanaf, met beide een niet al te lekkere partij. Gelukkig deed de rest van het team het beter en eindigden we de dag met een 1.5-4.5 nederlaag.

Dag 3: ronde 2

De volgende dag mochten wij tegen de nummer 43 geplaatsten, SK König Tegel 1949 uit Duitsland. Op elk board hoger ge-rate dan wij, maar niet veel hoger, dus vandaag was er kans voor meer teamgenoten om van de nul af te komen. Dit lukte beide Vedders helaas niet, Richard speelde tegen d4 niet zijn normale aangenomen damegambiet, en kwam vervolgens al snel minder te staan omdat hij de opening niet erg goed kende. Henk had weer geen hele lekkere partij en pakte dus ook een nul. Jan Willem had met zwart een solide partij, zoals hij bijna elke partij zou hebben dit toernooi. Dick had deze ronde ook een prima remise. Ikzelf haalde na een uur of 4 schaken ook een half puntje na een eigenlijk probleemloze wedstrijd. Altijd lekker zo’n resultaat aan het begin van het toernooi, dan is de druk er een beetje af. Ik wist toen alleen nog niet dat het mijn enigste resultaat van het toernooi zou worden. Jasper was de eerste van het team om een vol punt te scoren dit toernooi, zijn eigen analyse hier:

Na afloop van deze nipte nederlaag gingen Richard en ik terug naar het hotel. De rest ging nog naar de sportsbar om een prachtwedstrijd van Ajax te kijken.

Dag 4

Na de eerste twee ronden verloren te hebben van een sterkere tegenstander was het tijd voor zwakkere tegenstander en deze kwam er ook. Deze ronde mochten we tegen het laagst geplaatste team van het toernooi, St. Benildus uit Ierland. Voor een aantal EP’ers moet dit bekend klinken, want we hebben er in de Europacup van 2021 ook tegen gespeeld, Toen werd er gewonnen met 4-2 met 2 overwinningen en 4 halfjes. Onder anderen Dick had toen zo’n halfje, maar had ook maar zo kunnen verliezen, want zijn tegenstander had zich goed voorbereid, waardoor hij veel beter kwam te staan. Gelukkig wisten Jasper en ik dit ook nog en aangezien Henk dit jaar tegen diezelfde tegenstander mocht, lieten wij hem bij het ontbijt weten dat hij maar zo flink geplugd zou kunnen worden. En Henk had geluisterd want voor het eerst sinds hele lange tijd speelde hij Siciliaans in plaats van zijn gebruikelijke Frans, hij moest er nog wel voor werken maar wist hiermee een vol punt te halen. Na afloop was Henk toch nog even benieuwd, en ja hoor in de analyse zei zijn tegenstander “I prepared two hours for the French”. Henk had hier nog de hele avond lol om.

Ook Richard kwam vandaag van de nul af. Die ochtend waren hij, Jasper en ik met de kabelbaan de berg op gegaan, als je dan zo’n week tussen de bergen zit moet je ook eens zo’n berg op. Deze hoogtestage wierp al snel zijn vruchten af, Richard offerde een stuk waarna hij nauwkeurig gebruik moest maken van zijn activiteit om uiteindelijk zijn tegenstander mat te zetten. Deze hoogtestage werkte wat slechter voor mijzelf en Jasper. Jasper speelde op zich een goede partij en had zoals bleek in de analyse een keer of honderd kunnen winnen, hij vergat dit helaas te doen en haalde een half puntje. Ik zelf speelde dezelfde tegenstander van een jaar daarvoor. na de partij van vorig jaar nog eens doorgeklikt te hebben werd ik er aan herinnerd dat ik hem die keer had laten wegkomen na +5 te hebben gestaan, dat zou ik deze keer niet laten gebeuren dacht ik nog. Ik wist mijzelf echter te overtreffen door een +9.5 stelling naar een nul te helpen, de volgende analyse:

Gelukkig wisten Dick en Jan Willem vandaag gewoon een vol punt te pakken, en daarmee eindigde de wedstrijd met een 4.5-1.5 overwinning voor ons.

Dag 5

Na de overwinning van ronde 3 was het weer tijd voor een wat sterkere tegenstander, dit werd Gambit Bonnevoie uit Luxemburg. Op bijna elk bord iets sterker dan wij, maar niet veel sterker, dus er waren kansen. Ik moet bekennen dat ik mij niet veel meer kan herinneren van deze ronde, ik kwam zelf steeds iets minder te staan tegen het schots gambiet en pakte uiteindelijk een nul. Verder kwamen er halfjes van onze twee topborden en verloor Jasper.

Dick won voor de tweede keer op rij en stond hiermee op een persoonlijke score van 3 uit 4. In de Europacup zijn er naast prijzen ook nog titels te halen, voor een CM titel hoeft een speler slechts 3.5 uit 7 te halen, Voor een FM titel moet een speler 5 uit 7 halen. De CM titel had Dick al lange tijd kunnen hebben hiervoor moet je ooit een rating hebben gehad van 2200 en dat heeft Dick lange tijd gehad. Voor de FM titel is echter een rating van 2300 nodig en dat heeft Dick nooit gehaald en met de huidige rating van 2043 is dit verder weg dan ooit. Een score van 5 uit 7 zou dus een uitkomst zijn om alsnog FM te kunnen worden.

Van de partij van Richard kan mij gelukkig nog wel wat herinneren. Richard had een kansrijk eindspel dat uitmondde in een paard dame tegen dame eindspel. Dit eindspel is normaal gesproken remise maar het is niet makkelijk om altijd de goede verdediging te vinden. De stelling hieronder kwam op het bord. Hier had zwart al eens pat in één gemist en maakte hier de fatale fout. Df7?? 76.Dg4+ Kh8 77.Dd4+ Kg8 78.Dg1+ Kh8 79.Da1+ Kg8 80.Da8+ en zwart gaf op. Een lekkere manier om de 3-3 te maken.

Dag 6

Voor de tweede keer dit toernooi tegen een Oostenrijks team. Het begon met een snel en lekker puntje voor Richard, de analyse hieronder:

Henk en ik hadden vandaag minder geluk allebei een nul. Ik had zelf deze partij nog +4 gestaan maar wederom een nul, soms heb je van die toernooien waar het allemaal niet wil. Jan Willem bleef ongeslagen en pakte zijn derde halfje tegen een GM dit toernooi. Jasper en Dick wisten vandaag ook te winnen. Daarmee heeft Jasper nog 2 uit 2 nodig voor een FM norm en nog 0.5 voor CM. Dick heeft nog maar 1 uit 2 nodig voor FM. Die kan morgen dus binnen zijn!. Al met al een 3.5-2.5 overwinning een prima resultaat.

Dag 7

Op geen enkel bord een makkie vandaag, we moesten tegen het sterke Schachgesellschaft Solingen. Dit was nadelig voor onze titelkandidaten, maar ze moeten het ook verdienen. Ik verbaasde me al snel aan het begin van de ronde toen ik ineens Grünfeld op het bord rechts van mij zag staan. Ik heb in de afgelopen jaren vaak d4 tegen Dick gespeeld en de wildste openingen tegen mij gekregen, maar nog nooit heb ik hem het rustige en theoretische Grünfeld zien spelen. Hij stond al snel twee pionnen achter maar kreeg daar wel enige activiteit voor terug, ik geloof niet dat het genoeg was, al leek hij er na de partij nog wel optimistisch over. De partij werd uiteindelijk toch een nul. Ook Jasper pakte vandaag een nul waardoor er een streep kon door de FM norm maar nog alle kans op CM. Ikzelf wist ook vandaag een remise-eindspel om zeep te helpen, waardoor ik na lang spelen mijn vijfde nul mocht innen.

Richard had exact dezelfde opening als de ronde hiervoor, met een verschil, zijn tegenstander was nu wel voorbereid, dit samen met het sterke spel van zijn tegenstander zorgde voor een nul. Het tweede verschil met gister was dat Richard vandaag een trui droeg, Met trui haalde hij dit toernooi, 0 uit 3, zonder trui haalde hij 3.5 uit 4. Ik neem aan dat alle truien van Richard bij aankomst in Nijkerk direct de open haard in zijn gegaan.

Gelukkig hadden we onze topborden nog om de eer een beetje te herstellen. Jan Willem had zijn vijfde halfje van het toernooi, maar dit keer wel met goede kansen op meer. De volgende analyse door Jan Willem zelf:

Henk speelde tegen Jonas Roseneck, een knaapje geboren in 2002, of nou ja knaapje, de man was gigantisch. Naast schaken ging hij blijkbaar ook regelmatig naar de sportschool. Ongetwijfeld de sterkste speler van het toernooi. Hij had de tijd in de sportschool toch beter kunnen steken in het schaken want hij kreeg tikken van Henk. Hier de analyse van Henk:

Dag 8

De laatste dag alweer, ondanks de nederlaag van ronde 6 werd de tegenstand niet veel minder sterk. Fjolnir uit IJsland, plus een Deense GM en de Nederlander, Robert Ris. De Europacup kon was al buiten bereik maar onze onderste twee borden hadden nog wel een FM en CM titel om voor te schaken. Helaas ging de FM titel er als eerst aan. Dicks tegenstander verdedigde solide tegen het Schots gambiet en toen er voor beide partijen geen doorkomen meer aan was, bood zijn tegenstander remise aan, Dick zei nog even hard op “ik heb weinig keus hè” en nam het vervolgens aan, weg FM titel. Ook Jasper had niet veel geluk vandaag, er mocht geen remise aangeboden worden voor de dertigste zet anders had hij het misschien wel gedaan, maar na de dertigste zet stond hij al minder en verloor uiteindelijk. Daarmee haalde hij net als vorig jaar 3 uit 7, een half punt te weinig. Ook Jan Willem verloor vandaag, zijn enigste nul dit toernooi. Daarmee had hij bijna een toernooi gehad met vijf GM’s en geen enkele nul maar helaas. Ikzelf stond zoals wel vaker dit toernooi weer prima maar verloor het eindspel. Gelukkig wisten Henk en Richard hun toernooi beter af te sluiten, beide een halfje. Henk heeft zijn partij tegen Robert nog geanalyseerd:

Daarmee was de eindstand 1.5-4.5 in ons nadeel. EP werd hiermee 58e van de 70, vier plekken hoger dan wij geplaatst waren dus een prima resultaat. Die avond hebben we nog een aantal potjes ‘hands & brains’ gespeeld in het hotel en de volgende dag zijn wij terug naar huis gereden. Mayrhofen was wat mij betreft de mooiste locatie voor een Europacup tot nu toe, en dat zal het waarschijnlijk nog wel even blijven. Aangezien EP nu geen meesterklasse meer speelt is de Europa cup ook buiten beeld. Maar wie weet komt er toch nog eens de kans om er aan mee te doen.

Teamfoto: van links naar rechts Henk Vedder, Richard Vedder, Robin Reichardt, Jan Willem van de Griendt, Jasper Reichardt. Op de foto ontbreekt Dick de Graaf (die was al op weg naar huis).