De Kees Nagtegaal memorial

Zaterdag 3 mei was er in Hilversum een rapidtoernooi ter nagedachtenis aan de op nieuwsjaardag overleden Kees Nagtegaal. Kees was vooral HSG-er, maar speelde de laatste jaren KNSB-competitie voor ons. Op het moment van overlijden was hij topscorer van het eerste en zelfs zijn score in de SOS-competitie, behaald in twee invalbeurten, is nog niet door iedere basisspeler overtroffen.

HSG organiseerde een rapidtoernooi, maar wel werd als voorwaarde gesteld dat iedere partij geopend moest worden met Kees’ favoriete opening: 1.c4 f5. Het Anglo-dutch…

Kees opende altijd 1.c4 met wit en dat leverde vaak droog geschuif op. Dat 1… f5 tegen het Engels daarentegen, beloofde een scherpe pot. En nu werden we dus verplicht iedere pot met die opening te beginnen. Hoe bereid je je daarop voor? Tja, ik bereid me eigenlijk nooit voor op een rapidtoernooi, maar als je met een totaal onbekende opening aan de slag gaat moet je toch wat.

Allereerst werd ik nieuwsgierig of ik in mijn EP-database kon zien of dit vaker gespeeld werd. Dat bracht herinneringen terug!

Ik blijk het al eerder op het bord gehad te hebben! Tegen Gijs Huijgen. Helemaal vergeten. Toen deed ik 2.b3, maar deze keer zou ik het anders doen. Ik had me namelijk voorgenomen om 2.Pf3 te gaan doen. Waarom? Nou, normaal gesproken speel ik tegen het Engels 1…e5 en dat vind ik een goede zet, dus het leek me een goed idee om die te verhinderen. Dat kan dan toch ook met 2.d4? Ja, maar dan wordt het een normale Hollandse opening en niemand minder dan Viktor Kortchnoi vond c2-c4 een overbodige zet tegen het Hollands. Tot zover mijn voorbereiding met wit.

Overigens riep bovenstaand overzicht wel een prettige herinnering op. Friso Nijboers enige winstpartij (uit drie) was in die heerlijke wedstrijd uit tegen SISSA. Zie eventueel David! – Schaaksite

Met zwart zou ik gaan voor de Leningrader variant van het Hollands. Voor de niet deskundigen: dat is met de zetten Pf6, g6, Lg7, 0-0 en d6. Ziezo, tot zover de voorbereiding met zwart! Anderen bereidden zich ook voor. Zo ontvouwde Tim Grutter na afloop wat hij beoogde met wit. Hij had 2.h3 voorbereid en hoopte op 2…Pf6 3.g4 fxg4 4.hxg4 Pxg4 5.Dc2 Pf6 6.Txh7!

Helaas voor hem kreeg hij het nooit op het bord. Maar je vooraf verkneukelen over mat of torenwinst na zes zetten geeft natuurlijk wel een boel voorpret!

Het toernooi verliep voorspoedig. Stroef begonnen, want met wit tegen Johan Lindeman kon ik op mijn tandvlees een remise-eindspel met een minuspion bereiken. Maar dat won ik uiteindelijk nog! Daarna ging het voorspoedig. Tegen Sjoerd Drent ging het voortreffelijk met mijn Leningrader systeem. En in de derde ronde met wit tegen het Soester talent Wouter Terlouw ging het ook al overtuigend! Dat potje was vroeg klaar, dus ik kon lekker in het centrum een hamburger halen onder het kabaal van de kermis die daar was neergestreken en waar eerder deze week nog een ongeluk gebeurde dat het nieuws haalde: 14-jarig meisje breekt arm na val uit attractie op kermis Hilversum

Dat kabaal was overigens peanuts vergeleken bij wat er in de speelzaal gaande was. Kees Nagtegaal hield namelijk niet alleen van schaken, hij speelde ook Go. Go begint met een leeg bord en daar worden dan gedurende de partij door de spelers witte (net mentosjes) en zwarte stenen op gelegd. Die stenen hebben de spelers allemaal in een bakje en daar zitten ze dan constant in te graaien. Zo ook afgelopen zaterdag, want er was niet alleen een schaaktoernooi, ook een go-toernooi. Als schaker word je gek van dat gegraai. “Pak gewoon de bovenste uit het bakje!” riep Tim Grutter, net wel of net niet hoorbaar. Maar het hielp niet, het gegraai ging door. Onder de Go-deelnemers was ook Rob van Aurich, een vermaard schaak-wedstrijdleider. Die heb ik in het BSG-weekendtoernooi wel eens ruzie zien maken met John Markus omdat die in een zakje chips zat te graaien tijdens het schaken. En nu zit ie zelf te graaien in zo’n bakje mentos! Raar volk, die go-ers…

Na de pauze was Gerben van Pel mijn opponent die bestreed mijn Leningrader met Ph3. Paard kan dan naar f4 om te klieren jegens e6, maar mijn daar verschenen loper verschool zich lekker op f7 en ik won soepeltjes. 4 uit 4!

Tim Grutter had ondertussen al twee keer remise gespeeld, dus ik was ongedeeld eerste met een punt voorsprong. Niet alleen op Tim, ook op Jan Jaap Janse en die was mijn volgende tegenstander. Met wit ging het aanvankelijk voortvarend, maar JJJ creëerde chaos door twee stukken te geven voor een toren en tevens wat pionnen mee te snaaien. Ik zag gelukkig nog een afwikkeling naar een theoretische remise…

Elkaar de hand schudden leek een kwestie van tijd, maar eerst wilde JJJ nog even een tempo winnen en hij speelde Ke5??? Na Lxb3 werden inderdaad de handen geschud, maar niet vanwege remise!

Zo stond ik op 5 uit 5 en omdat de beoogde concurrenten Wouter Terlouw en Tim Grutter remise maakten was ik al toernooiwinnaar! In de laatste ronde speelde ik tegen Tim dan ook een onvervalste prutpartij, maar dat mocht de pret niet drukken. Tim werd tweede en onze Sjoerd Drent, met jarenlange ervaring met 1.c4, pakte met 4 uit 6 de derde prijs!

De weduwe van Kees en een dochter waren aanwezig om de prijzen uit te reiken. Ik heb er weer een schaakboek bij…