Andere Tijden Schaak (8)

In Andere Tijden Schaak vandaag de ‘the day after’ en ‘De KNSB-competitie wacht op niemand!’

Op 22 oktober 2022 overleed de Duitse schaakmeester Thomas Henrichs, veel te jong. Hij was drie maanden eerder geboren dan ik. We waren ongeveer even sterk, denk ik, totdat hij op latere leeftijd schaken ging bestuderen en ik dat juist niet deed. Onze degens kruisten slechts eenmaal en het werd een bijzondere ontmoeting.

De KNSB-competitie wacht op niemand. In bijna 30 jaar Meesterklasse kwam het af en toe voor dat een competitiewedstrijd me niet uitkwam.  Zo mocht HSG op zaterdag 1 november 2003 een uitwedstrijd spelen te Rotterdam tegen de plaatselijke voormalige titelgrossier. Maar in de nacht daarvoor zou ik pas met China Airlines, dat toen nog een bedenkelijke reputatie had, richting Schiphol komen, alwaar ik dan tegen tienen zou landen. Ik had Jan Stomphorst natuurlijk allang gevraagd of er in mijn plaats misschien iemand anders opgesteld kon worden, maar per email werd ik enkele dagen tevoren medegedeeld dat ik die zaterdag toch opgesteld stond. Twee maten gebeld, ze moesten met twee auto’s naar Schiphol komen, waaronder de mijne natuurlijk, een Renault Megane leasebak, die ik helemaal niet mocht uitlenen. En ja, er moest iemand mijn autosleutel regelen, mijn huis in etc, maar als je moet spelen, moet je spelen! Richard heeft aan dat verhaal nog even kort gememoreerd: https://www.schaaksite.nl/2012/10/07/utrecht-en-passant-4-6/ voorafgaand aan de partij Ikonnikov-Jens.

Ik heb overigens wel een keertje echt afgezegd en toen bleek dat al makkelijker te gaan. Op 21 april 2007 mocht HSG wederom een wedstrijd tegen Rotterdam afwerken, maar deze keer speelden er andere zaken. IJsselmeervogels kon uitgerekend in de derby kampioen worden. Ik reed inmiddels in een BMW van de zaak en al die mensen die mij daarvoor in de skyboxen van Ajax, PSV, Feyenoord en Utrecht hadden uitgenodigd, die wilden nu opeens deze beslissende derby met mij kijken, gewoon een staanplaats te Vak Midden Noord. PWC, Rabobank, ABN, die wilden allemaal dat wel eens meemaken! Ik kon er geen nee tegen zeggen en deze keer gaf ik Jan Stomphorst aan dat ik er echt niet bij kon zijn. En terecht, want Dieter van PWC en Hans van Rabobank kwamen er jaren later nog wel eens bij mij op terug, een happening om nooit te vergeten! Kregen we korting? Nee! IJsselmeervogels won de thuisderby met 2-1 en concurrent Nunspeet morste voldoende punten. Mijn gasten vertelden me dat ik een feestje moest vieren en dat ze de weg terug naar de auto’s, nabij ‘l Hermitage, wel zouden vinden!

Ook zo’n dag, hoe toevallig, exact vijf jaar eerder, was dus 21 april 2002! Hier zag ik toch wel zo enorm tegenop! Wat was het geval? Het jongste broertje Vedder ging trouwen en zaterdag 20 april, ruim een week voor de grote datum, zou de vrijgezellenfuif plaatshebben. Nou, ik had alles al geregeld. Tweede helft vrij bij IJsselmeervogels, chauffeuse voor de terugreis, knallen maar! Het werd een wat brave vrijgezellenfuif, althans, rond middernacht gingen alle deuren open en kwamen de mannen en de meiden bij elkaar. Maar ik had natuurlijk al wel voorzien dat ik goed onder de olie zou komen te zitten en wie zit er dan te wachten op een zondagje schaken? Zondag inderdaad, het was de laatste ronde en die werd in die tijd zondags gespeeld. En daarna waren er playoffs.

Er stond niet veel op het spel. HSG was al gekwalificeerd voor die playoffs en de eerste plaats in de reguliere reeks zou er alleen inzitten als De Variant zou verliezen van, jawel, Rotterdam. Voor HSG maakte het dus niet uit, maar zelf had ik tot dan toe een respectabele score van 5,5 uit 7 bij elkaar verzameld, terwijl ik enige seizoenen daarvoor nog had overwogen te stoppen met schaken, in verband met een score van 3 uit 8. Met die score van 5,5 uit 7 was het mogelijk om hoog op de topscorerslijst te komen. Waar ik eerder plausibele redenen had om af te zeggen, wrong het hier een beetje, eerst al voor mijn eigen score en je zegt toch ook niet af omdat je zo nodig moet zuipen. Captain Jan had ook liever dat ik speelde, hij reed altijd met me mee, ik had immers die Renault Megane van de zaak en daarnaast was ik natuurlijk ook niet de duurste speler. En het tweede verzwakken was ook wat. Dat gebeurde sowieso niet zo vaak of bijna nooit.

Die ochtend behoort tot de beroerdste postalcoholische ochtenden uit mijn geschiedenis. Vanaf mijn adres aan de Zuidwenk pruttelde ik met enthousiaste tegenzin richting Hoevelaken. Er staat mij bij dat deze slotronde werd georganiseerd in Amstelveen, alwaar ons tegenstander ESGOO zou wachten. En wat was iedereen complimenteus! ‘Wat is er met jou gebeurd?’ ‘Heb je een ongeluk gehad?’ probeerden mensen mijn gelaat te verklaren. Gelukkig was het rustig op de weg, ik denk zelfs dat Jan vanaf Hoevelaken reed, maar man wat een ellende. Maar ja, het alternatief was een hele avond cola en spa blauw, dus begrip was er ook wel een beetje.

Aangekomen, daar waar het allemaal moest gaan gebeuren viel mijn gelaat deze en gene natuurlijk ook al op, maar de mensen van ESGOO wist ik te melden dat ik goed herstellende was. Zelf had ik me de strategie voorgeschreven zo snel mogelijk een einde aan de partij te maken. De tegenstander was daarvoor echter niet een geschikte, namelijk Thomas Henrichs, van vergelijkbare sterkte, wel al IM. Aan borden in de buurt zaten Ellenbroek, Bolwerk en Van Wissen dus ratingtechnisch had ik echt pech. Iets hoger zat Christof Sielecki, die er enige jaren eerder op Koninginnedag nog aan mee had geholpen dat ik toch niet met de KNSB-competitie was gestopt, misschien daarover later nog meer, maar van die eerder genoemde 3 uit 8 nam Sielecki binnen twee uur tijd 1/3^e voor zijn rekening.

Ik moest aan de bak. Thomas Henrichs zegt je misschien wel iets. In 2016 versloeg hij te Groningen in de allesbeslissende wedstrijd SISSA-En Passant onze Jan Willem. Nog veel meer tot de verbeelding sprak zijn overwinning in het BPB Limburg Open in 2012, de enige editie waaraan ik ook meedeed. Henrichs won het toernooi ongedeeld met in de slotronde een remise met Ivan Sokolov. Sokolov gaf na afloop aan dat hij het wel geprobeerd had, maar dat hij geen kans op winst had gehad.

Mijn strategie voor het treffen met Henrichs was voor mij wel duidelijk. Die partij moest gewoon zo snel mogelijk afgelopen zijn. Remise mocht het van mij wel worden, maar toen ik eenmaal Henrichs tegenover mij zag zitten, wist ik wel dat dat er niet in zat. Daar komt bij dat ESGOO nog niet helemaal zeker was van de playoffs. Bovendien was HSG in de meeste wedstrijden wel de favoriet en kon zo’n Henrichs eigenlijk niet akkoord gaan met een vlotte remise, gezien ons bescheiden krachtsverschil.

Met een bijzonder ellendig gevoel ging ik achter het bord zitten. Laten we maar eens kijken hoe dat ging:

Een soort wanhopige winst. Het werd uiteindelijk 7-3 voor HSG en ik werd met 6,5 uit 8 de nummer 6 op de topscorerslijst: https://www.schaaksite.nl/wp-content/uploads/datas/users/2/2001A/index.html die werd aangevoerd door Daniel Stellwagen, die ik die dag waarschijnlijk ook in de auto had.

Eens maar nooit weer!

Deel 1 t/m 7 van deze reeks zijn terug te vinden in het archief:

Andere tijden schaak (1)
Andere tijden schaak (2)
Andere tijden schaak (3)
Andere tijden schaak (4)
Andere tijden schaak (5)
Andere tijden schaak (6)
Andere tijden schaak (7)