Normaal is het al lastig om Richard Vedder te vervangen als vaste verslaggever van het eerste van En Passant, maar de smadelijke thuisnederlaag in de vierde KNSB-ronde maakt mijn taak er niet bepaald makkelijker op. En daarbij helpen het feit dat ikzelf voor 100% schuldig ben aan de gekozen opstelling en de tip van onze vaste stukjestikker himself om er geen jubelverhaal van te maken ook niet echt veel. Leuk was het allemaal niet en om de spanning er maar meteen uit te halen: het eindresultaat was 0 overwinningen en 5 (!) nederlagen.
Afijn, laat ik maar bij de feiten blijven dan. Het DSC in Bunschoten was op zaterdag 26 november met drie KNSB teams van EP op de eerste verdieping en twee damteams van Gooi & Eemland op de begane grond afgeladen vol. Bij alle thuiswedstrijden wordt de clubkas onder de kantineomzet geschoven, zodat we er financieel in ieder geval goed vanaf komen.
Tim Grutter was met zwart tegen Migchiel de Jong op bord 1 als een van de eersten klaar. Een loperoffer op h3 van Tim zag er even veelbelovend uit, maar bleek al snel slechts remise door eeuwig schaak op te leveren.
Gerben van Pel kwam daarna goed weg met een halfje. De opening verliep moeizaam voor Gerben, maar tegenstander Jan Boersma liet zijn voordeel in het middenspel langzaam verwateren en de heren besloten in een inmiddels gelijke stelling tot remise.
Jan Willem van de Griendt kon rond zet dertig op bord twee tegen Addy Lont zettenherhaling niet uit de weg gaan en moest in remise berusten.
Achteraf gezien stonden we er op dit moment nog helemaal niet slecht voor. Drie stellingen waren duidelijk in het voordeel van de onzen. Robin Reichardt had met zwart op bord 5 tegen Osama Arabi een veelbelovende stelling met een toren en twee pionnen tegen twee paarden voor zijn tegenstander. Ook Laurents van Twillert had een zeer gunstige stelling op het bord weten te krijgen. Op bord 5 had hij met wit het kapsel van de zwarte koning flink in de war gebracht. In ruil daarvoor had tegenstander Erik Sparenberg het loperpaar, maar de balans leek door te slaan naar Laurents. Mijn tegenstander Jippe Kamstra was op dat moment op bord 10 met zwart de fout in gegaan met een ondeugdelijk pionoffer. Verder had Kees Nagtegaal met zwart op bord 3 een gecompliceerde stelling tegen Amir Nicolai die nog alle kanten op kon en had Henk Vedder met wit op bord 4 weliswaar een sterke zet van tegenstander Leandro Slagboom over het hoofd gezien, maar leek er ondanks een pionnetje achter met een blauw oog vanaf te kunnen komen. Ook op de andere borden was er op dat moment niet direct reden tot grote zorg.
Helaas ging het vanaf dit punt op alle borden bergafwaarts. Al roetsjte de een wat sneller naar beneden dan de ander en stortte uiteindelijk niet iedereen in het ravijn.
Richard Vedder kwam op bord 7 met zwart in de problemen tegen Jeroen Weggen, doordat hij zijn tegenstander ergens in het middenspel de kans gaf zijn koning in het centrum vast te houden. Even later werd die ook nog naar het midden van het bord gejaagd en ter plaatse afgeschoten.
In zijn drang naar voren opende Dick de Graaf met wit op bord 8 optimistisch zijn koningsstelling in een gelijke stelling. Die kon dat op dat moment nog wel verdragen, maar de koning van tegenstander Jan Hania stond veel veiliger en dat wist hij tot het thema van de rest van de partij te maken. Toen er een zwart paard de witte koningsstelling binnenhopte was het definitief foute boel. De zwartspeler haalde zijn zware stukken erbij en kraakte de witte stelling overtuigend.
Robin wist zijn stelling toch niet te verzilveren, al waren er goede kansen. Ikzelf vergooide groot voordeel met een paar slappe zetten na het incorrecte pionoffer van mijn tegenstander en met een sterk tweede pionoffer trok hij het weer gelijk. In mijn overpressing daarna verloor ik een pionnetje, maar in plaats van mij de rest van de partij op de pijnbank te leggen, verblunderde mijn tegenstander zijn pluspion al weer snel en tekenden we de vrede in een inmiddels dode stelling. Laurents onderschatte het tegenspel van zijn tegenstander en moest een penning op de onderste rij toelaten, met uiteindelijk stukverlies tot gevolg. In een uitzichtloze stelling rommelde hij nog wat door, maar moest zich tenslotte bij het onvermijdelijke neerleggen. Kees had intussen toch het onderspit gedolven in de complicaties, en niet veel later wikkelde Henk in een mindere stelling ten onrechte af naar een toreneindspel en werd daar opgerold.
EP 3 deelde in de misère met een 1 – 7 nederlaag tegen Moira Domtoren 3, maar een lichtpuntje was de 5 – 3 overwinning van EP 2 op PSV DoDO/Barneveld 2.
2 Comments
Johannes, dank voor het verslag! Geen makkelijke taak na deze collectieve off-day. Toch nog even een correctie…kan het niet laten…Je hebt gelijk dat ik me niet lekker voelde zaterdag, toch heb ik het wel geprobeerd. Er zat echter niet meer in, op zet 30 (niet 14) deed zich een zetherhaling voor die zowel ik als mijn tegenstander niet uit de weg konden gaan. Remise uiteindelijk denk ik een terechte uitslag.
Bedankt voor de correctie Jan Willem, ik heb het aangepast.