Press "Enter" to skip to content

EP2 blijft erin!

En Passant 2 heeft zich wonderwel weten te handhaven in de 3e klasse. Een 4,5-3,5 overwinning op BSV Bennekom 1 bleek uiteindelijk precies genoeg. Gek genoeg werd van zo ongeveer alle directe concurrenten verloren, maar kwamen er matchpunten tegen de nrs 2 t/m 4.

De wedstrijd van zaterdag viel samen met de slotronde meesterklasse, zie bijv. hier, het nieuwe meesterklasse.online, of de foto’s van Frans Peeters. Ook EP1 speelde de laatste wedstrijd, tegen HWP Haarlem ging het nergens meer om en werd het 3,5-6,5. EP2 was op voorhand overcompleet (9 man), maar EP1 had wel spelers nodig. Tijd voor lastige keuzes; EP2-ers Hans en GC schoven door naar het eerste, Thomas kwam EP2 versterken.

Dan de wedstrijd. Guido had zich uitgebreid voorbereid op voormalig VIS.-winnaar Hotze Hofstra, maar die kreeg voor het eerst in jaren zwart en zat een bord hoger. Tegen iemand met exact dezelfde rating als Guido zelf (1904-1904) werd het een vrij snelle remise. Prima, niks meer aan doen.

Op het topbord had Raymond de zware kluif die Rembrandt Bruil heet. Met zwart nog wel, maar zijn Ben Oni-stelling zag er eigenlijk alleszins redelijk uit. Hij zat in ieder geval lekker in de partij, maar zoals het zo vaak gaat tegen een (veel) sterkere tegenstander, wordt een kleine onvoorzichtigheid dan toch afgestraft. Jammer, maar 3 uit 8 tegen allemaal hoger gerate teganstanders is nog steeds een prima score.

Bovengetekende kwam met zwart prima uit de opening. Na 1.Pf3 c5 2.e4 kwamen we met zetverwisseling in het Siciliaans terecht, gezien het tijdverbruik leek het erop dat mijn tegenstander dat voor het eerst speelde. Tsja, e4 is niet verplicht natuurlijk… In de diagramstelling gaat het eigenlijk al fout; ik had twee pionnen gegraaid, maar was zonder meer bereid om die terug te geven om mijn stukken te kunnen ontwikkelen. Wit sloeg echter verkeerd om; na Dxc4? Le6 ziet hij pion e5 nooit meer terug, want ik kan altijd dekken met f6. Daarna was het in hogere zin haast al gewonnen, want qua stelling heeft wit ook niet veel bijzonders. Stand weer gelijk: 1,5-1,5.

Seconden later namen de gasten weer de leiding. Jan-Matthijs had even eerder remise aangeboden gekregen. Keurig kwam hij vragen; wat te doen? Moeilijk… ik stond al wel gewonnen en Arie VDH had een pion meer, maar het stond toen al 0,5-1,5 en Sjoerd en Thomas stonden materiaal achter. Bij twijfel doorspelen dus, maar dat bleek achteraf de verkeerde keuze. JM ging voor een doorbraak, maar die bleek niet goed en net na zet 40 moest hij de koning omleggen. Een beetje ongelukkig einde van een verder sterk seizoen, nu maar hopen dat we uiteindelijk niet een halfje te kort zouden komen…

Bennekom bouwde de voorsprong nog verder uit na een nederlaag van Sjoerd. Die had ergens een kwaliteit geofferd – tenminste, het oogde vrijwillig – maar had wel compensatie met zijn ver opgerukte damevleugelpionnen. Na een counter over de h-lijn begon het er helaas lastig uit te zien, want als er eenmaal een lijn open is gaan die torens wel zwaarder wegen. En inderdaad moest hij zijn koning omleggen, waarmee het 1,5-3,5 werd.

Desespereert Nimmer, want op de overige borden zag het er best aardig uit. Supersub Thomas speelde na een trage start een wild-west partij, waarin het zowel +10 als -9 heeft gestaan. En dat soort achtbanen moet je als TL dan beoordelen bij een remise-vraag… (van JM, dus). De beslissing kwam in onderstaande stelling. Lg8 is de engine-aanbeveling, maar zwart speelde het logisch ogende Ke7. Hoe strafte Thomas dat af?

Oplossing

Arie van den Hoogen zat zo ongeveer de hele middag met een pluspion te spelen. Met zo’n Nimzo-blokje van c3, c4, d4 was zijn structuur niet helemaal ideaal, maar een pion is en blijft natuurlijk een pion. Langzaam maar zeker gingen de stukken eraf, en in het eindspel wist Arie er inderdaad een vol punt uit te slepen.

Toen Arie en Thomas klaar waren, was de stand 3,5-3,5 met alleen Arie van Diermen nog bezig. Uiteraard was hij weer eens in een eindspelletje beland, ogenschijnlijk ongeveer gelijk, maar met wisselende kansen over en weer. Met de engine is het achteraf makkelijk praten, maar naast het bord was het (ook na het loperoffer) moeilijk te zeggen wie er nou eigenlijk beter stond. Enfin, kijk zelf maar, met toelichting van Arie zelf:

Winst! Maar zou het genoeg zijn? Als Het Kasteel 1 – UVS 2 in 4-4 of 3,5-4,5 zou eindigen, zouden we op onderling resultaat alsnog negende worden. “Niet op netstand invullen!” was derhalve het verzoek aan de wedstrijdleider, want als de concurrentie nog speelt moeten we die natuurlijk niet wijzer maken… Een telefoontje naar Wijchen bracht verlossing; daar was het 3-5! Eerst nog kleine slag om de arm omdat er nog wat nummers acht zouden degraderen, maar daar bleken we ook niet bij te horen. Gehandhaafd!

En dat alles met een team wat afgelopen zomer volledig onthoofd is, een topprestatie als je het mij vraagt. Je ziet het ook aan de persoonlijke scores, de W-We kolom telt op tot 5,44 bordpunten boven verwachting. Gezien de stand (bovenaan deze pagina) moge duidelijk zijn dat elk gescoord punt cruciaal is geweest; een halfje minder – zowel deze zaterdag als eerder in het seizoen – en we hadden eruit gelegen. Iedereen heeft zijn bijdrage geleverd, maar het zijn de Aries die zich met 5,5 punt topscorer mogen noemen. Van Den Hoogen uit 9 (in EP2), Van Diermen een ongeslagen 5 uit 6 (!) in EP2 met nog een EP1-halfje.

Be First to Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *