En Passant 2 kan kampioenschap al ruiken

Op zaterdag 3 februari mocht het 2e KNSB team van En Passant op pad om in en tegen Almere te spelen. Het 3e team moest bestreden worden en op voorhand was dat een niet eenvoudige opgave. Almere 3 was namelijk net als EP2 nog ongeslagen en dus medekoploper. De winnaar van deze wedstrijd is dus favoriet voor de titel.

In een grote hal waar 40 borden klaar stonden (en er 39 gebruikt werden omdat er 1 speler niet was) was het even zoek waar we precies moesten zitten. Het was links achter in de zaal. “We zitten al met de rug tegen de muur” sprak Jan-Matthijs nog over onze plek.

Om 13 uur was iedereen aanwezig en na een poging van een wedstrijdleider om een praatje te houden gingen de klokken aan. Jan-Matthijs kreeg de ruilvariant van het Slavisch op het bord. Normaliter heeft zwart dan niet echt winstkansen. In deze partij trekt zwart zich daar niet veel van aan en staat na 21 zetten besloot de witspeler het op te geven. 0-1 voor de onze.

Na zo’n lekker begin hoop je als team dat je door kunt pakken. In de persoon van Jeroen Gootjes wilde dat voor ons team zeker lukken. De partij is na 21 zetten zo goed als gelijk. De 2 zetten daarna van wit zorgen er echter samen voor dat hij een stuk verliest. Reden genoeg om op te geven. 0-2.

Toen deed de tegenstander van Rick iets opmerkelijk. In een wedstrijd waar je 0-2 achter staat en waarvan de winnaar de favoriet is voor het kampioenschap remise aanbieden terwijl zijn teamgenoten prut staan (op bord 2 was de eindstelling al bereikt, alleen moest er nog opgegeven worden). Zo’n aanbod laat Rick niet glippen. Hij nog een half puntje en de arm van zijn tegenstander mee naar huis. 0,5-2,5.

Vrij snel daarna werd het 0,5-3,5. Op bord 2 speelde ondergetekende een droge partij waarbij er vrij veel stukken werden geruild. Zwart heeft een klein voordeeltje omdat hij het loperpaar heeft tegen loper-paard, maar de stelling is vooral gelijk. Ik merkte echter aan mijn tegenstander dat hij niet echt een plan had in die stelling. Ik gooide mijn pionnen op de koningsvleugel naar voren om te kijken of daar nog iets te halen viel. Dat was er zeker omdat mijn tegenstander een loperoffer op h3 miste. Pakken betekende een niet te stoppen vrijpion en het alternatief was het paard geven. Na even te hebben nagedacht gaf hij het op.

Ook niet lang daarna werd op bord 1 de zegen voor de onzen binnengehaald. William ging voor de koningsaanval en daar had zijn tegenstander geen antwoord meer op. Na een kwaliteitsoffer kwam de witte toren binnen en daarmee ook de 0,5-4,5.

Dan is het kwart over 3 en is de buit al binnen. Tijd voor de Henk-regel zou je dan denken. De tegenstander van Mike dacht in ieder geval wel zo. Na wat druk op het centrum in het begin van de partij, wat Mike goed wist te verdedigen, ruilde hij alles af omdat de wedstrijd al gespeeld was. Hij bood remise en Mike nam dit aan.

Op ongeveer hetzelfde moment speelde Arie remise. De afgelopen tijd was hij niet zo fit en daardoor had hij niet super veel energie. Ook daar werd het vrij snel remise nadat de matchpunten al waren verdeeld. 1,5-5,5.

Dan is het voor iedereen in het team fijn als er niemand verliest. Helaas, op zet 9 sloeg Alex met een paard waar dat met de loper had gemoeten. Loper kwijt… Hij probeerde het nog te houden maar het was vrij duidelijk dat eigenlijk onmogelijk zou zijn. Om kwart voor 4 lang de damensvleugel open en kwamen de torens binnen zodat er mat kon worden gegeven. Eindstand 2,5-5,5.

Zo heeft En Passant het kampioenschap al bijna binnen. We staan 2 matchpunten voor op Almere 3 en Amersfoort 4. Die mogen de volgende ronden tegen elkaar. Daarnaast staan we 1,5 bordpunten voor op Almere en zelf 3 op Amersfoort. Als we over 4 weken tegen Almere 5 met 7-1 winnen zijn we al zeker van het kampioenschap. Bij een mindere overwinning is het even afwachten wat de uitslag is in Amersfoort. Mocht het niet lukken om dan kampioen te worden, dan hebben we later in maart nog de gelegenheid om dat te doen in het sfeervolle Leidsche Rijn college in Utrecht tegen het jeugdteam van Magnus.