Press "Enter" to skip to content

En Passant 1 – DBC 1

Afgelopen vrijdag speelde ons eerste team tegen het vlaggenschip uit den Bilt. De avond begon met een afmelding: Johannes voelde zich niet goed en liet zich vervangen, na wat rondbellen werd Arie van Diermen als invaller gevonden.

Wij speelden met een gemiddelde rating van 2028, zij kwamen op een rating van 1945. Het verschil zat hem vooral in de eerste 2 borden. Wij hebben daar onze Vedders zitten, bijna altijd wel goed voor 2 punten, maar zijn hadden 2 jonge honden die bloed lustten, en met bloed bedoel ik ratingpuntjes.

Verslagen van beide heren Vedder:

Flutpartij met bizar einde…

Henks partij:

Op borden 3 en 4 ging het er rustig aan toe. Robin speelde goed, en hield zonder veel moeite remise, Arie speelde ook goed maar hem lukte het helaas niet om remise over de streep te trekken. De nestor van het stel had wat problemen op de witte velden, die zo lastig werden dat het hem te veel tijd kostte. 2,5-1,5

Ikzelf won weer eens keertje, na zoveel gelijkspelen was ik helemaal vergeten hoe dat voelt. Het voelt goed. Na een succesvolle opening kreeg ik een klein voordeeltje door een sterk centrum en potentiële vrijpion, dat werd later een heuse vrijpion die ik met niet zonder horten of stoten naar de overkant paradeerde. Op het eind miste ik een enorme kans maar gelukkig ging mijn tegenstander door zijn tijd. 2,5 – 2,5

Naast mij zat Jan Mathijs die een prima opening speelde, iets na de opening kreeg die een gratis stuk cadeau, dat helpt wel met de winstvoering. Met commentaar van de eerwaarde:

Gert Reichardt had een beetje pech dat zijn tegenstander misbruikte maakte van het grote risico in het Frans, exd5. Het werd remise.

Op het laatste bord zat Gijs Cor Heuveling. Het ging van het begin al helemaal fout, zijn tegenstander had duidelijk meer kaas gegeten van de opening en kwam vrij snel met een aanval op de witte koning, dat had beslissend moeten zijn maar toen kwam Heuv met zijn ware kracht; geluk. Het bracht hem echter niet het gewenste resultaat, zo moest hij nog een uurtje een verloren eindspel aanturen en dan capituleren.

4-4 met 4 remises, maar saai was het zeker niet. Volgende keer wacht De Rode Loper, tot dan!

Be First to Comment

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *