Ja, het staat echt in de titel.
Vrijdag 9 februari had En Passant een kwartet aan externe wedstrijden. EPI ontving BDSV in het eigen denksportcentrum terwijl EPII (DBC), het dames viertal (Laren) en EPIV (Amersfoort) allemaal het geluk elders moesten beproeven. Dat geeft 1 groot probleem: je poule met eventuele invallers is wat kleiner omdat die in andere teams spelen. EPIV had het team snel rond (Hans kon niet, maar Mike wilde wel voor de 2e keer die week doordeweeks invallen), maar op vrijdag was er dan toch een probleem ontstaan in de opstelling. Blijkbaar had Camiel toegezegd in te vallen bij de dames die het team niet rond kregen. Aangezien op 2 plekken tegelijk zijn niet kan volgens de klassieke mechanica moest er een keuze worden gemaakt. Wij mochten Camiel houden en een jeugdspeler ging met het viertal mee.
Rond 19.15 waren alle spelers van het 4e in het eigen denksportcentrum en niet veel later gingen de eerste 5 richting Amersfoort. De schrijver van dienst bleef nog even achter om nog een beetje op de jeugd te letten en de interne competitie in te delen (voor zover die er nog was). In Amersfoort zou er vast wel wat geouwehoerd zijn, maar er werd ook aangegeven dat er 1 speler later zou zijn i.v.m. het jeugd schaken. Teamleider Jacob was met de tegenstander tot het idee gekomen om beide spelers 10 minuten minder te geven. Daar kan Gerben nog wat van leren. Voortaan gewoon zeggen dat Dick nog druk is met het jeugdschaken.
Om kwart over 8 stonden alle 6 de klokken aan in het denksportcentrum van Amersfoort. We zaten in een grote zaal waar ook de interne werd gespeeld. Dan kan je wat meer rondkijken en zie je ook een speler met een rode geodriehoek, waarvan je je afvraagt of hij niet eens uit frustratie zo’n geodriehoek door midden heeft gebroken. Wij speelde met de rug naar de interne en van Amersfoort zaten ze met de rug tegen de muur. Op die muur hing een grote puzzel met allerlei bekende gebouwen. Ik vond het een mooie decoratie van de zaal totdat ik zag dat er ergens 2 stukje miste…
Dan het schaken. Gelukkig was ik er al voordat de 0-1 op het formulier stond. Lammert wist op zet 11 een dame te winnen en zijn tegenstander gaf direct op. Zo stonden we voordat de grote wijzer van de klok 1 rondje al gemaakt voor. Een lekker begin noemen we dat.
Ondertussen gebeurde er iets op bord 2 zo opmerkelijk dat het de titel van dit verslag heeft gekregen. Jacob bood zijn tegenstander (die van dat verhaal van 13 Amstel, 1 Affligem uit fles en iets met een scooter), wat te drinken aan. Hij pakte een leeg kopje van naast zijn bord en zei: “Doe nog maar een koffie.” Op bord 1 viel ondergetekende bijna van zijn stoel.
Na de snelle 0-1 duurde het even voordat we de scoorde verdubbelde. Franciscus kreeg pionoffer tegen zich die de tegenstander wat activiteit gaf. Zwart won een pion terug en stond wat beter. Daarna won zwart nog een giftige pion waardoor de witte lopers actief werden en samen met de dame een koningsaanval pleegde die niet te stoppen was. Een mooie aanval van Franciscus.
Het 1e matchpunt werd binnen gehaald door Camiel. Maar goed dat hij met ons mee speelde wat er moest een punt worden gescoord tegen Luuc Baltus. De partij leek wat gelijk op te gaan maar na een tijdje had de Amersfoorter besloten om zijn loper op h2 te plaatsen en later g3 te spelen. Alleen als je Heuveling heet is zo’n loper in je voordeel. Camiel zocht de aanval en door een paar blunders ging verloor de witspeler materiaal en de partij.
De 3 spelers die de vorige keer in de thuiswedstrijd voor een 0-3 stand hadden gezorgd deden dat deze avond dus weer. Wel fijn dat we deze keer uit speelde. Zeker omdat op 2 van de 3 borden de stellingen duidelijk minder waren. Alleen invaller Mike had nog een gelijkwaardige stelling.
De 1-3 kwam vanaf bord 2. Jacob ziek en zijn tegenstander die heel rustig aan deed met de drank was niet een recept voor succes. Al vrij snel in de partij had Jacob kort gerokeerd en was de g-lijn half open. Voor de rest had wit veel druk op de stelling en er was geen houden meer aan.
Op bord 1 was er een Franse partij waarbij wit niet door kwam op de koningsvleugel maar zwart wel op de damesvleugel. Wit verloor een pion en 2 stukken voor een toren. Ondanks dat wit snel de torens kon activeren op de damesvleugel terwijl zwart wat moeite leek te hebben om zijn stukken van de koningsvleugel te ontwikkelen stond zwart beter. Zeker nadat er nog een 2e pion verloren ging. Toen wit een stuk terug had gewonnen was er een compleet gewonnen eindspel waarbij de Amersfoorter de techniek bleek te bezitten om 4 pionnen + paard tegen loper niet te laten verzonden. Zelf een dolle toren zat er voor wit niet meer in.
Dan staat het 2-3 en zijn alle ogen op bord 4 gericht waar een invaller de overwinning voor ons binnen moest slepen. Amersfoorter koos de aanval en leek mat te gaan pompen. Gelukkig had Mike goed gezien dat aan de compleet andere kant van het bord zijn dame mee stond te verdedigen. Bij het slaan van een pion gaf wit de dame weg en nadat deze werd geslagen werd Mike direct gefeliciteerd met de overwinning.
Zo werd er 2-4 gewonnen en is een kampioenschap nog steeds, met wat geluk, mogelijk. Daarvoor moet de volgende ronde gewonnen worden tegen de koploper. Die komt op 8 maart (nationale pannenkoekendag) op bezoek in ons eigen denksportcentrum. Ze zijn nog ongeslagen maar daar kan verandering in komen.
Be First to Comment