Andere Tijden Schaak (12)

In Andere Tijden Schaak, deze keer de eerste flirt met HSG

Op 8 januari 1988 kwam het vierde team van HSG bij En Passant op bezoek. Zo lagen die verhoudingen. Het vlaggenschip van En Passant speelde tegen het vierde team van de Hilversumse grootmacht. Zelf denk ik dat deze avond de allereerste flirt van HSG opleverde, aangezien magere Henkie metten maakte met een boegbeeld in het Hilversumse, onder toeziend oog van de belangrijke man.

Niet heel veel schakers volgden het pad van zowel HSG als En Passant. In de recente geschiedenis natuurlijk Kees Nagtegaal, en eerder, dat mogen we ook wel goed rekenen, ook Johan Hut. Daarvoor natuurlijk Dick, Richard en ikzelf en ook nog de heer Mesters, waarvan beweerd werd dat hij een huize Juliana bezat. Maar al eerder beproefden En Passanters hun geluk bij HSG. Om verschillende redenen, denk ik. Halverwege de jaren 80 meldde het duo De Jong en Van Diermen zich in Hilversum bij de secretaris. De militair Van Diermen, omdat alles er bij HSG een stuk professioneler aan toe ging, Misschien kwam de donderdagavond hem wel beter uit, maar in Hilversum werd nu eenmaal ook om de landstitel gestreden en er lag een functie klaar als teamleider van het tweede team. Ook al zoiets, in Hilversum hadden alle teams een non-playing captain, ook het tiende, ook het vierde. Op de zaterdagen was er ook een stukkenopstelploeg, deels bestaande uit de oude garde die in de jaren 60 en 70 in het eerste hadden gespeeld. Die sfeer beviel Van Diermen wel en het kwam zelfs eens zover dat hij En Passant een ‘janboerefluitjesclub’ noemde, daar aan de Talmastraat!

En dan was daar ook De Jong, hierna te noemen EDEDE. EDEDE had in die tijd in privésferen zich misdragen, maar was een van de beste spelers van En Passant. Tweemaal clubkampioen, een wandelende openingenencyclopedie, maar een kort lontje. EDEDE ging naar HSG om te kijken hoe hij zich zou redden tegen de meesters en FIDE-meesters aldaar. Op vrijdag liet hij dan altijd trots zijn de avond daarvoor gespeelde partij zien. Dan weer had hij een mooi resultaat, dan weer een kans gemist tegen Pliester, we volgden het voorafgaand aan de clubavond met grote interesse. EDEDE deed het zo goed dat hem een plaats werd aangeboden in datzelfde tweede team. Drie levels hoger dan En Passant en wie weet zit er nog eens een invalbeurt in het eerste in. EDEDE accepteerde het aanbod, maar dat bleek het begin van een langdurige fittie. Zowel teamleider als EDEDE speelden in de interne competitie van En Passant. Tot grote ergernis van de professioneel ingestelde teamleider speelde EDEDE op de vrijdagavond voorafgaand aan de KNSB competitie gewoon interne. Na een waarschuwing leidde dat ertoe dat EDEDE op zeker moment zelfs gebankt werd!

Vanaf de buitenkant leek het erop dat dit de aanleiding was tot bijzondere taferelen op de clubavond. Zo moesten beiden eens tegen elkaar, waren ook allebei present, EDEDE opende de partij, maar er kwam geen antwoord. EDEDE won in 1 zet, door tijdsoverschrijding.

EDEDE werd zieker en zieker, en was dat misschien al die tijd al wel, er volgde zelfs royement bij HSG. Ook Van Diermen vertrok bij HSG, decennia later, naar verluidt na onenigheid over een reiskostenvergoeding. Maar hoe kwamen ze nu bij mij terecht? Welnu, de non-playing captain van HSG lV was Pieter Tolk, door Leon Pliester geanagramd als Titelkoper als beloning voor zijn FIDE meestertitel, waar voor betaald moest worden. Een eerstetientalspeler van HSG en vermoedelijk hintte hij de TC naar aanleiding van de Wolga van deze avond. Het kwam er hier overigens nog niet van. Sowieso al niks concreets, dat kwam pas een jaar of twee later na het Nederlands jeugdkampioenschap. Tegenstander was Karel Maartense, een journalist met een nette staat van dienst in de hoogste Hilversumse teams, maar inmiddels wel een zestiger. Zo’n type dat op zaterdag kwam kijken, je voelt dat wel. Voetballen op de Westmaat en op de tribune zitten Jan en Jaan, Aalt en die steken na afloop hun mening niet onder stoelen of banken. Later bij HSG kwam ik er pas achter wat een taaie schaker hij was, maar niet die achtste januari. Ik kende hem niet eens. Het werd een Wolga, ik speelde destijds ongeveer alles, dus ook de Wolga.

Maartense werd op 6 oktober 1992 op het perron in Amsterdam plotseling onwel en overleed ter plekke. Het ‘nochtans ten naaste bij’ gebruik ik heel soms ook nog wel eens, voor de gein!

Eerder in deze reeks:

Andere tijden schaak (1)
Andere tijden schaak (2)
Andere tijden schaak (3)
Andere tijden schaak (4)
Andere tijden schaak (5)
Andere tijden schaak (6)
Andere tijden schaak (7)
Andere tijden schaak (8)
Andere tijden schaak (9)
Andere tijden schaak (10)
Andere tijden schaak (11)