In Andere Tijden Schaak, deze keer de de weg naar het eerste van En Passant, het kwam veel sneller dan gedacht.
Het is het voorjaar van 1986, begin februari, wel te verstaan, als opeens de remmen los gaan. Als jeugdspeler was ik al een vaste waarde geworden in het derde team van En Passant. De kraker tegen Marktzicht, de tegenstanders zouden voor de wedstrijd al op de kampioensfoto gaan, werd gewonnen en het werd tijd voor een hoger team. Begin februari stond ik 15e, dus net aan in het tweede team. De start van het seizoen was bemoedigend geweest. Winst op de heer Schoorl, de Ruud of Peter de Jong van destijds en daarnaast winst op dhr Burgers (partij onderaan), die met regelmaat verslag deed in de Bunschoter. Maar in die partij kreeg ik knap schaakles. Ik was dan natuurlijk ook nog maar een knaapje van 12. Het ging daarna allerlei kanten op, een nederlaag tegen voorzitter Van de Bos, maar hier en daar ook wel een overwinning, zoals tegen Arie Huygen. Zodoende dus die 15e plaats en met die indeling op 7 februari rolde opeens de op de tweede plaats staande Arie van Diermen uit de koker. Hoe kon dat dan? Ik weet het ook niet helemaal zeker, maar ik vermoed dat het een bekeravondje was. Ik werd traditioneel altijd vlot uitgeschakeld in het bekertoernooi, daar schreef ik al over in ATS 2 en mogelijk was dat met Arie ook zo gebeurd.
Deze vuurdoop trok de aandacht van alle aanwezigen, zo herinner ik me nog wel. Het werd een partij van tegenhouden, totdat Arie zelfs te ver ging.
Een week later, op Valentijnsdag, was het de beurt aan tweevoudig clubkampioen Dick de Jong. Voor wie denkt dat het allemaal snel ging. Dit was helemaal een mazzelpot. Nu ging er wel een stuk verloren en ik kan me de gniffel van Dick nog goed herinneren. Wat doe je dan? Als het de 30e zet zou zijn, dan geef je het op, denk ik, maar minder dan tien zetten? Nu, kijk zelf maar!
En een week later stond Henk Pruijs op het menu. Die moet in een ander boekje of op een ander blaadje zijn genoteerd. De meeste daarvan gingen juist relatief makkelijk gewonnen, zo ook die keer. Ik heb wel een keer van Henk Pruijs verloren nadat hij zich op de markt had voorbereid met de partij Timman-Speelman die die dag gespeeld was. Ik had hem bij thuiskomst vluchtig nagespeeld en rende zo het mes van Pruijs in. Helaas dus niet die partij.
Het werd uiteindelijk de achtste plaats en daarmee direkt kwalificatie voor het eerste team. Naar ik heb begrepen is daar nog wel even over vergaderd, vanwege leeftijd, maar het debuut in het eerste team had ik op dinsdag 25 februari 1986 al gemaakt, te Utrecht. Een 0 natuurlijk!
Eerder in deze reeks:
Andere tijden schaak (1)
Andere tijden schaak (2)
Andere tijden schaak (3)
Andere tijden schaak (4)
Andere tijden schaak (5)
Andere tijden schaak (6)
Andere tijden schaak (7)
Andere tijden schaak (8)
Andere tijden schaak (9)
Andere tijden schaak (10)
Be First to Comment